Lieve Buddy,

Ik had ook een artikel kunnen schrijven, Clara, maar uiteindelijk heb ik gekozen voor een brief omdat ik je toch op een wat meer persoonlijke manier wou bedanken voor je onvoorwaardelijke steun en de positieve energie waarmee je mij de afgelopen maanden hebt overspoeld.

Toen je me vorig jaar aansprak over de de rookstopcampagne Buddy Deal – “En als je een Buddy zoekt…” – was ik in eerste instantie niet echt enthousiast. Ik had al veel halfslachtige pogingen om te stoppen met roken achter de rug. Ik geloofde er eigenlijk zelf niet in en de maand mei kwam mij slecht uit, want dan zouden (mijn vrouw) Gerda en ik een week naar New York gaan en ik zou daar niet graag de hele tijd naar een sigaret zitten snakken. “Dat begrijp je toch? Volgend jaar misschien?”

Ik had je drive schromelijk onderschat. Natuurlijk begreep je dat ik niet graag wou stoppen voor ik naar New York vertrok, maar we konden gerust tien dagen later beginnen. Het belangrijkste, zei je, was dat ik er klaar voor was. Het stak niet op een dag of tien. En of ik mij al had ingeschreven voor het webinar? Jij had je al opgegeven voor het webinar dat voor de Buddy’s bestemd was.

Na het webinar vertelde ik je hoe ik het wou aanpakken: met nicotinepleisters om af te bouwen en nicotinekauwgom voor crisismomenten. Je vond dat een excellent idee. Het zou mij zeker lukken. Je enthousiasme was zo aanstekelijk dat ik besloot om toch op 1 mei te stoppen. “En New York dan?”, vroeg je bezorgd. Ik zei: “If I can make it there, I’ll make it everywhere.” Voor mij was dat de klik.

De ‘deal’ bij Buddy Deal is dat je gedurende de hele maand mei stopt. Om mij daarbij te helpen had je 31 kaartjes opgesteld, met telkens een opgave voor als ik het moeilijk had. Plichtsgetrouw haalde ik elke ochtend één kaart uit het mapje dat je me had gegeven. Elk kaartje deed mij glimlachen: Zeg het alfabet achterstevoren op - Schrijf een gedichtje voor Gerda – Ga je kippen goeiedag zeggen - Lees 3 willekeurige pagina’s uit je lievelingsboek – Bekijk een oud fotoalbum – Los dit raadsel op.

Ik heb bijna alle opdrachten uitgevoerd (alleen het dansje niet) en echt waar: het werkte. Bij elk kaartje nam mijn motivatie toe. Je straalde toen ik na New York nog altijd gestopt was. Je zei dat je ontzettend trots was op mij, terwijl het voor mij eigenlijk veel makkelijker was dan ik had verwacht. Ja, ik heb het wel eens moeilijk gehad. Eén keer in het bijzonder. Toen ik dacht dat ik mijn laptop ofwel op het werk (hoopte ik) ofwel op de trein (vreesde ik) vergeten was. Maar ook toen was je de beste Buddy ter wereld. Toen ik je belde, sprong je meteen in je auto en reed je naar kantoor om te zien of mijn laptop daar stond (gelukkig wel). Je was bang dat ik door de stress naar een sigaret zou grijpen.

Je hebt me wel verwend, Clara. In mei had je elke week een cadeau voor mij: een boek waarvan je wist dat ik het graag zou lezen, een fles goede wijn, allerlei (soms zelfgemaakte) lekkernijen, … En na mei schakelde je over op een maandelijks cadeau. Maar het mooiste geschenk blijft natuurlijk jouw onvoorwaardelijke steun en aanmoediging. Zonder jou zou het mij nooit gelukt zijn.

Nu, na tien maanden, kan ik trots zeggen dat ik een niet-roker ben.

En blijf… Ik las net op Google dat mijn risico op hart- en vaatziekten na een jaar gehalveerd is. We hebben een geweldig parcours afgelegd. Je bent de beste Buddy die ik mij kon dromen. Daarvoor ben ik je eeuwig dankbaar.

Liefs,

Sebastiaan

Benieuwd naar het verhaal van Clara? Klik hier om haar getuigenis te lezen.